Channel: άσωτος γιός

αντίο κυρια Τζενη βανου

February 5, 2014, 3:02 am

Στίχοι:Μίνως Αργυράκης
Μουσική:Αργύρης Κουνάδης
Ερμηνεία:Τζένη Βάνου

Είμαστε τόσο μόνοι
μόνοι μικρή μου Σελήνη
τόσο μοναχικοί
αγαπημένη μικρή μου Σελήνη

Μια φορά κι έναν καιρό
πηγές με γάργαρο νερό
βάφαν λεύκο το γιασεμί
βάφαν γαλάζια την αυγή
Είμαστε τόσο μόνοι
μόνοι μικρή μου Σελήνη
τόσο μοναχικοί
αγαπημένη μικρή μου Σελήνη

ναι αγαπημένη μου Τζενη
είμαστε τόσο μονοι
τόσο μοναχικοί …
σα τρομαγμένα πουλιά
στη καταιγίδα

καλο ταξίδι

τα φιλια μου
στην Μαλβίνα
στην Αλικη
στον Μανο
και στο Τζενακι

↧

no more like-ισμο

February 9, 2014, 12:48 pm

≫ Next: είναι ωραια ν αγαπάς ( 2 άντρες μερα μεσημερι στην αιολου)

≪ Previous: αντίο κυρια Τζενη βανου

βαρεθηκα τα λαηκ στο facebook!
ήθελα από καιρο να στο γράψω αλλα
απόψε είναι κυριακη βραδυ και είπα να στα γράψω
λοιπόν εδω και καιρο εχω κατι "φιλους"στο facebook
:https://www.facebook.com/ashotos.yios?ref=tn_tnmn
την έχουν δει opinion makers κι αυτοί
και μου τα πρήζουν κάθε μερα με την και-καλα- ευαισθησια τους και πως γιναμ'ετσι οι ανθρωποι
και έξω έχει φτωχια και κανεις δεν επαναστατεί
και τι ζωη είναι αυτή πως κατάντησε έτσι
και άντε όλοι στ αρματα
στα αρματα ομπρός στον αγώνα ...
παντα απο το προφιλ τους στο FB,συνηθως αν διαφωνεις σου σβηνουν το σχολιο
η στη καλυτερη δε σου απαντουν , απαντησεις μονο στο φανατικο τους κοινο
Τις προαλες μια μεγαλο κοπελα που βγαινει ως ειδικος στη τιβι
έλεγε πως ενας ευαισθητος φιλος της ηταν στη πατησιων
και ωωωω φευ αλί και τρις αλί
τουλαχιστον 5 ατομα του ζητησαν κατι να φανε για να ζησουν
και γύρισε πισω το παιδι το καημενο και εβαλε τα κλαματα
σπάραξε η καρδια μου
κοιτα να δεις που επιτελους καποιοι βγαινουν σε πραγματικους δρομους
και βλέπουν τη πραγματικη ζωη

άσε μας κουκλίτσα μου

εδώ και 5 χρονια αστεγοι στο κεντρο της πολης ξενοι και ελληνες
ζουνε τη δικια τους ζωη και , όχι τη δικια σου που ζεις στο παγκρατι
στη Κηφισιά η στη γλυφαδα
και νιώθω περηφανος που εχω βοηθησει οσο μπορω
εστω και λιγο αυτο που μπορω
αντι να βαλεις τα κλαματα ελα μαζι μου ενα βραδυ να παμε μια μεριδα φαγακι
σ ενα αστεγο που μενει στην πλατεια στον αγιο παυλο
να γνωρισεις τον αγιο και τη βικτωρια και στον αγιο τον αλλο τον παντελεημονα
και μετά αφου εχεις βοηθησει λιγο γυρνα σπιτι σου κλαψε οσο θες
(με αδιάβροχη μασκαρα προτείνω!)
και γραφτο και στο FBook, θα σου κάνουν πολλά λαηκ, στανταρακι αυτό!

Δε μου λεέι τιποτα να καταγγελεις στο μεσα κοινωνικης δικτιωσης ποσο απανθρωπα
φέρθηκε ο ελεγκτης που κατεβασε τη μανα με το πενταχρονο παιδι
γιατί δεν πληρωσε εισιτηριο
και δηλαδή τι έπρεπε να κάνει αυτός?
η δουλεια του ειναι...

ε και τι να γινει? να μην γίνεται έλεγχος?
και θα δικάσουμε τον άλλον που κάνει τι δουλειά του?

Και γω στο Παρίσι πηγα να κανω τον ελληνα εξυπνακια
και με κατεβασαν απο το μετρο
και ξερεις πως ειναι το μετρο εκει ε??
και πλήρωσα και 45 ευρω προστιμο και καλα να παθω

δε βγήκα να καταγγειλω ποσο απανθρωπα μου φερθηκαν
δηλαδή αυτος ο λαϊκισμός εχει καταντήσει αηδία
όλοι μας αδικούμαστε δεν υπαρχει δικιο σαυτη τη χωρα ,
και όλοι γίναμε φτωχότεροι
δεν υπάρχει τιποτα πια
μονοι μας ότι κάνουμε εναντια στον "εχθρο"
οποιον εχθρό θεωρεις εσυ,
θες τον φασισμο
θες την ανόητη αριστερα που δεν μπορει να ενωθει,
θες την κυνερνηση που μας έχει στον αυτόματο πιλοτο
αλλα ρε φιλε από την οθόνη του λαπ τοπ σου δε βοηθάς κανένα
που-και-καλα λυπάσαι
γιαυτο σου λέω
άσε τα λαηκ-ιστικά
& καμ το real λαηφ
και βοηθα όσο μπορείς
το λέω κι ας γίνομαι γραφικός
τίποτα πια δεν είναι δεδομένο.

↧

είναι ωραια ν αγαπάς ( 2 άντρες μερα μεσημερι στην αιολου)

February 13, 2014, 6:17 am

≫ Next: ίσοι…

≪ Previous: no more like-ισμο

ο ηλιος με τύφλωνε ,

ήταν ένα μεσημερι τριτης

από κείνα που σου φωνάζουν δυνατά

βγες έξω

πάρε τον φίλο τη φίλη

και πατε

βόλτα, καφέ

φαγάκι

ότι να ναι

και έτσι έκανα

πέσανε μηνύματα

τηλεφωνα

και κλήσεις απαντήθηκαν

και βγήκα έξω

εκατοντάδες ταξί αδεια

στο δρόμο

τόσες κατάρες που έχω ρίξει στο κλάδο

24 χρονια στην αθηνα

πιάσανε τελικά σκέφθηκα

μπήκα στην αιολου

πεζός

ξέρεις τι γίνεται στην αιολου έτσι?

κουλουρτζήδες

μαγαζιά

μαγαζάκια

καφέ νέα και παληα

λουκουμάδες

πακιστανάκια με παιχνίδια

που τα παίζουν στα ποδια σου

και μια φορα πάτησα μια Barbie κατά λάθος

πικρα η Barbie πικρα κι ο πακιστανός

και ξάφνου

μεσα στον μεσημεριανό

οργασμό της Αιολου

μια εικόνα όμορφη

δυνατή που θα κάνω να ξεχάσω καιρό

Δυο άντρες 35-40 κάτι

δε μπορώ να προσδιορίσω

άντρες όχι παιδιά

κάτι λέγανε για μια στιγμή

φίληθηκαν με παθος

μπροστά σε όλο το κόσμο

Έλληνες άντρες

ο ένας έφυγε αθηνας

ο άλλος για έρμου

για μια στιγμή νόμιζα ήμουν νέα Υόρκη η Παρίσι

αλλα ήμουν Αιολου

ρε συ?

Αιολου

λες ν αλλάζει αυτός ο κόσμος?

ο κουλουρτζής τους έριξε ένα πονηρό βλέμμα

μια κυρια έμεινε με το στόμα ανοιχτό

ένα μωρό κλαψούριζε αλλά άσχετο

κανεις δε φώναξε κάτι ειρωνικό

κανεις δεν εδοσε σημασία

αυτό ήθελα να σας γράψω για την γιορτή

του αγιου Βαλεντίνου αύριο

που πολλοί την βρίζουν

αλλα την ειρωνεύονται

και άλλοι την περιμένουν

Ότι η αγαπη ,

ο ερωτας

δεν έχει φύλο

και είναι ωραιο να έχεις κάποιον κάποια ν αγαπάς

έχω και αφιέρωση

αγαπημένη Μελινα Ασλανιδου

http://www.youtube.com/watch?v=Iu_0tL2TPuQ

↧

ίσοι…

February 17, 2014, 9:40 am

≫ Next: τσιν τσιν γλυκό κρασί

≪ Previous: είναι ωραια ν αγαπάς ( 2 άντρες μερα μεσημερι στην αιολου)

περίεργο ε?
20 χρονια ήταν ένας τύπος λίγο μαλάκας λίγο το ένα λίγο το άλλο
απ αυτούς τους Έλληνες που τους έφταιγε πάντα ο γείτονας
όταν έκανε κάτι καλύτερο
Που έκανε εύκολα καταγγελίες
κι ας ήταν ο ίδιος παράνομος
μας είχε κάνει τη ζωη δύσκολη ,
επαγγελματικός αντίπαλος
Μαλάκα τον ανέβαζα μαλάκα τον κατέβαζα
Είχαμε περάσει δύσκολα εξαιτίας της συμπεριφοράς του

Σήμερα έμαθα ότι πέθανε
Στεναχωρέθηκα
ένιωσα ένα κενό μέσα μου
τελικά είμαστε οι φίλοι μας
και οι εχθροί μας

Άνθρωπος ήταν κι αυτός

Όλοι στον θάνατο είμαστε ίσοι
http://www.youtube.com/watch?v=TFSC6QxEpRk
και η ζωη τελικά 3 γράμματα
ετσι να μην ξεχνιόμαστε

↧

τσιν τσιν γλυκό κρασί

February 28, 2014, 4:19 pm

≫ Next: ξυπόλητος ..πάλι

≪ Previous: ίσοι…

ζαλισμένος από το ποτό
στο αποκριάτικο παρτυ στα πατήσια
τα οποια είναι εξακριβωμένο είναι πολλά
από το ανοιξιάτικο πλέον ψιλόβροχο μούσκεμα λίγο

γύρισα σπίτι και σου γράφω ζαλισμένος λίγο
με μια γλυκάδα στο μυαλό λίγο

είναι ωραιο να ξεδίνεις

ποτέ δε ξέρεις τι μπορεί να συμβεί μια τρελλη βραδια αποκριας
και τελικά είμαστε αυτή η ράτσα που ότι και να ζει
γουη γουηλ σερβαιβββ
άντε καλες αποκριες
και άσε τις λύπες
ντύσου πρόχειρα
ντύσου τη φαντασίωση σου
άσε τους ξενέρωτους εκεί έξω

η ζωη είναι μικρή
για να είναι θλιβερή
και καλο μηνα ρε παιδιά

↧

ξυπόλητος ..πάλι

March 4, 2014, 8:01 am

≫ Next: καλα ποτε περασαν 20 χρονια?

≪ Previous: τσιν τσιν γλυκό κρασί

Μέσα στην απόλυτη κι αλύπητη ερημο

που βαδίζουμε

ξυπολητοι πάντα

κάπου κάπου φτιάχνουμε μικρά εκκλησάκια

από αγάπη και απελπισία

καθόμαστε στο δικό μας στασίδι

ήσυχοι και αθώοι σα μαθητές δημοτικού

και διαβάζουμε τις δικιές μας

μικρές "άγιες γραφές"

Κάπως έτσι ένιωσα όταν διάβασα τα ποιήματα

του Πέτρου Μπιρμπίλη

από τις εκδόσεις bibliotheque

στο δύσκολο καιρο βρίσκουμε

τα δικά μας καταφύγια

και η ποίηση είναι ένα απ αυτά

αγόρασε το αν μπορείς

Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΕ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ' - Ποιήματα

ΑΘΗΝΑ
- ΠΟΛΙΤΕΙΑ, Ασκληπιού 1-3 & Ακαδημίας, τηλ 210- 3600235, 210-3616373.
- ΝΑΥΤΙΛΟΣ, Χαρ.Τρικούπη 28, τηλ. 210-3616204
- ΦΑΡΦΟΥΛΑΣ, Μαυρομιχάλη 18, τηλ.211845583
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
- ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟ, ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΗΣ 14- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΗΛ. 2310-220545
ΠΑΤΡΑ
- ΧΑΡΑΜΑΔΑ, Τσαμαδού 39, τηλ. 6978415843

ΓΙΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ με αντικαταβολή στείλτε e mail εδώ bibliotheque.open@gmail.com (3 ευρω επιβάρυνση)

ας αποχαιρετίσω και εγώ τους δικού μου ξένους

μαυτο το ποίημα του

εξαντλημένος

ξεφκουδιζω

γδέρνομαι

εσύ κοιμάσαι

εκπονωνοντας σχεδια

για το μελλον μας

αν σου συνθλίψω το κεφαλι

αν συρθώ στις κατακόμβες μου

αν ασελγήσω για τελευταία φορα

γονυπετής

αν τις ριζες

συνταυτιστώ

με όλα όσα διέγραψες

αν ψάξω

αν ψιλαφησω

αν ψαχουλέψω

ενοχικά

ψεύτικα ευτυχισμένος

τότε θα μου επιτραπεί

τότε θα καταφέρω

να γείρω πλάι σου

ήρεμος και εσύ

να ονειρευτώ και εγώ

το μέλλον.

αίμα σπέρμα δάκρυα πένθος

σπαραχτικός

ο αποχαιρετισμός

στους ξένους

↧

καλα ποτε περασαν 20 χρονια?

March 5, 2014, 2:04 pm

≫ Next: αδερφές &παλικαρια

≪ Previous: ξυπόλητος ..πάλι

bring Μελινα back to life

δανειο απο seven film gallery

↧

αδερφές &παλικαρια

March 7, 2014, 4:03 am

≫ Next: ενα ευχαριστώ και κατι δικα μου

≪ Previous: καλα ποτε περασαν 20 χρονια?

αδερφές και παλικάρια γίνανε μαλλιά κουβάρια
Μόνο αυτό μπορώ να πω αδέρφια μου για το τι συμβαίνει
εκεί έξω
Ένας τρομοκράτης βγάζει βιβλίο, λες την άποψη σου
σε βρίζουν όλες οι "πχιοτικες"που λέω και εγώ
Σ αυτή τη χωρa αν έχεις άποψη διαφορετική
σε κάνουν block
στο Facebook γιατί εκεί είναι η ζωη τους
εννοειται ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να βγάλει βιβλίο
απλα είναι στο χέρι μας να δώσουμε το μήνυμα μας ως αναγνώστες και στον τρομοκράτη
και στον εκδοτικό οίκο

Ένας "στρεηταρας"δημοσιογράφος της πρωινής
εν-αγριωσηςέβρισε και έκανε κακό χιούμορ μ ένα γκεη συγγραφέα που μιλα ανοιχτά για τον άντρα του
Μετά τα "μάζεψε"σα σκυλάκι με την ουρα στα σκέλια
και ζήτησε συγνώμη
Σ αυτό το σημείο ζητώ συγνώμη
για την παρομοίωση από τα αγαπημένα
σκυλάκια όλου του κόσμου
Στο χέρι μας είναι να τιμωρήσουμε το εν λόγω ραδιόφωνο
και παραγωγο, αγνοήστε τον, κάντε καταγγελίες στο ΕΣΡ

πάντως κει έξω στο Facebook πετάνε όλες και όλοι
τη σκουφια τους για καυγα
πως γίναμε έτσι?
Γιατί βρίζει έτσι ο ένας τον άλλο?
ο νέος φασισμός δεν είναι η ΧΑ
αλλα εσείς που βρίζετε
έτσι ο ένας τον άλλο..
Ενός λεπτού σκέψη πριν πατήσεις τα γράμματα
στο πληκτρολόγιο και προσπάθησε
να δεις τι λέει ο άλλος
μπορεί έτσι να γινει ένας φασίστας λιγότερος

όσον αφορα αυτό τον χαζουλι τον ένα και μόναδικό
που έχει εμπάθεια και αφήνει υβριστικά σχοχια για μένα
και άλλος φίλους μπλογκερς
κανένα ηρεμιστικό δε θα σε σώσει
αν δεν αγαπήσεις τον εαυτό σου
καλο Σ/Κ
σας έχω και αφιέρωση
http://www.youtube.com/watch?v=K5KAc5CoCuk

↧

ενα ευχαριστώ και κατι δικα μου

March 13, 2014, 7:40 am

≫ Next: η ανοιξη πάντα θα θυμαται

≪ Previous: αδερφές &παλικαρια

Δε ξερω πως περνά έτσι ο χρόνος, δεν τον προλαβαίνω γαμωτο

Σα παιδί τρέχω με ένα κόκκινο μπαλόνι σε κυλιόμενες σκάλες

Χτες κοιτάχτηκα στον καθρέπτη ενός ασανσέρ απ αυτά που έχουν πολύ φωτισμό

Αυτά τ ασανσέρ τα καινούργια που τα μισώ, γιατί δεν ειναι σα τα παλιά τα κλασσικά

της δεκαετίας του 60-70

Με κοίταξε και ο τύπος απο τον καθρέπτη

Του χαμογέλασα μηχανικά, έτσι όπως κάνουμε όταν είμαστε μονοί

Εγώ όταν είμαι μόνος στο καθρέπτη κάνω διαφορές γκριμάτσες

Είμαι μεγάλο σουρμελή και όταν είμαι μόνος

Ένα σωρό μικρές λεπτές και βαθειάς ρυτίδες

Μέτωπο μάτια...

Μεγάλωσα σκέφτηκα

Ρυτίδες που γραφτήκαν απο πολύ χαρα και λύπη

και νευρά και διαδρομές

και ταξίδια και απώλειες και αγάπες και φιλίες

αφού με ξέρεις

Έστειλα μήνυμα στο κολλητό

Του γράφω μη το πεις πουθενά

αλλά μεγάλωσα

Η απάντηση του δεν ειναι προς δημοσίευση αλλά μ έκανε να γελάσω πολύ

Έτσι ειναι φιλέ μου

Μεγαλώνουμε και να λέμε ευχαριστώ που είμαστε γεροί και δυνατοί

Εκει έξω γινεται ενας πόλεμος σε ολα τα επίπεδα

Ευχαριστώ

Ευχαριστώ και το μπλοκ ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ

Ειναι απο τα πολύ αγαπημένα μπλοκ , άσχετα που δεν σχολιάζω συχνά

ειναι ένα μπλοκ που καθε μέρα εχει και μια όμορφη ιδέα για χαρα επικοινωνία

Έγινε ενας διαγωνισμός φωτογραφίας και κέρδισα

Ευχαριστώ ρε παιδια

Δεν είμαι κάλος φωτογράφος

Να δες εδω τις φωτογραφιες τις ομορφες και των αλλων παιδιων

μικρα ποιηματακια με θεμα τη φυση

Θα λίγα οτι είμαι μάλλον κάλος στο να νιώθω τη στιγμη και να τη κλέβω

Ευχαριστώ

Εδω στα μπλογκς εχω γνωρισει πολλους ωραιους "ποιητες και ποιητριες"
σας ευχαριστω παλι που μιλαμε που μ εκτιματε
ξερεις απο ενα απλο τσατ μεχρι ενα μεγαλο η μικρο email
μπορει να σου πει κατι που ειχες αναγκη ν ακουσεις, να καταλαβεις
Ευχαριστω επισης τον Τελλο, τον Πετρο και τον Γιαννη και τον κωνσταντινο
Γραφουν συχνα , μιλαμε , κλεβω σκεψεις τους
Με διαμορφωνουν προς το καλυτερο.
τους θαυμαζω
Οταν μεγαλωσω θελω να γινω σαν αυτους
αφιερωση
https://www.youtube.com/watch?v=cFzO_QlR810
αλλα και
https://www.youtube.com/watch?v=3F1xkKcgZGQ
ειναι ανοιξη και ερχεται το καλοκαίρι
σημερα ειμαι πολυ αισιοδοξος
δε ξερω γιατι
χα!

↧

η ανοιξη πάντα θα θυμαται

March 24, 2014, 12:39 pm

≫ Next: ταξιδι

≪ Previous: ενα ευχαριστώ και κατι δικα μου

χίλια χρονια μετά

η ανοιξη θα ξαναρθει

εσύ

και

εγώ

δε θα μαστε κει

θα μαστε

χίλια χρονια

μακριά

αλλα

η ανοιξη

που πάντα ξέρει

πιο πολλά

από μας

θα θυμάται

στο διθέσιο καναπέ

τα κουλουριασμένα κορμιά

αποκαμωμένα

με αγαπη

να κοιμούνται

και το τραινο

να ακούγεται

κάθε ώρα

θα θυμάται

τις βόλτες

στην αθηνα

στο Μανχάταν

στο νησι

η στο χωριο

θα θυμάται

τ αεροδρόμια

το τραγούδι

στο αυτοκίνητο

που σ έκανε να κλάψεις

όλα θα τα θυμάται

η ανοιξη

τα αμήχανα αντίο

η άνοιξη

θα θυμάται

↧

ταξιδι

March 29, 2014, 11:41 am

≫ Next: ενα λουλουδι φερνει την ανοιξη..

≪ Previous: η ανοιξη πάντα θα θυμαται

Είναι μερικά τραγούδια
που τα ερωτευεσαι ετσι
απο την πρώτη ακροαση
και ειναι βράδυ
και ειναι σε νησί
και είναι γυρω σου
χορός στημενος
οι ανασφαλειες
οι αναμνησεις
οι αμφιβολίες και
οι σκεψεις οι ενοχλητικες
που σε νικούν
και δυναμωνεις την ενταση

Στίχοι Κώστας Μουστρούφης
Μουσική, ενορχήστρωση,
programmingΓιάννης Παλαμίδας
Όμποε Ελένη Σαβαν

↧

ενα λουλουδι φερνει την ανοιξη..

April 4, 2014, 11:16 am

≫ Next: στις αγορες αδερφες μου, στις αγορες

≪ Previous: ταξιδι

Στην άσχημη πόλη , με τους άσχημους δυστυχισμένους κατοίκους,
η άνοιξη δεν ήθελε να ρθει
Αλλα τα παιδιά ειχαν αντιθετη άποψη
Έφεραν την άνοιξη μ αυτο το λουλούδι εξω απο το σχολειό τους
Φύτεψαν αυτό το απλό όμορφο λουλούδι με αγάπη
Ένα άσχημο σκολειό στο κέντρο της πόλης
Εξω απο το σχολειο , δρομοι γεματοι σκουπιδια και συριγγες
Ξυπόλυτοι μετανάστες εγκλωβισμένοι σε μια χώρα
που δεν έγινε ακριβώς η χώρα του ονείρου τους
πάντα θα εμπιστεύομαι τα παιδιά

↧

στις αγορες αδερφες μου, στις αγορες

April 9, 2014, 8:28 am

≫ Next: "χείλιες"ασυναρτησιες

≪ Previous: ενα λουλουδι φερνει την ανοιξη..

Δε ξερω αν σημερα βγήκαμε στις αγορές

ξερω μόνο κατι γιαγιάδες που πάνε στις λαϊκές αγορές

κει γύρω στις μια που μεσημεριάζει και κλείνουν οι πάγκοι

και μαζεύουν τις μισό σάπιες ντομάτες και τα πεταμένα φρούτα

Ξερω τον κυρ γιωργο αστεγο επειδη δε πληρωσε τα δανεια

και του πηραν το σπιτι

Ξερω τη κυρια νιτσα που εχει 3 παλικαρια ανεργα

και η ιδια πλενει τις σκαλες στη πολυκατοικια

μια απο τι λιγες που εχουν ακομη την πολυτελεια

να εχει καιαριστρια

Σε μια χωρα που απεργεί χτες

ο Λαζόπουλος

ο νέος Ρομπέν των φτωχών πηρέ ειδική άδεια

να μην απεργήσουν οι εργαζόμενοι του

και μετά λαϊκίζει εναντίον του μεγκα και καθε μεγκα

ενώ ο ίδιος ειναι το ίδιο ακριβώς και χειρότερος

τι θελω και ανοιγω τη τιβι? ε μου λες?

https://www.youtube.com/watch?v=0QaTFyyxOyU

ακου μια νατασα να στρωσεις τωρα

γιατι καποτε τη βριζανε 2-3 που ερχοταν σαυτο το μπλογκ

τωρα δημοσια τη λατρευουν σε "καμενα" free press

↧

"χείλιες"ασυναρτησιες

April 11, 2014, 9:11 am

≫ Next: ω γλυκύ μου έαρ..

≪ Previous: στις αγορες αδερφες μου, στις αγορες

1000 αναρτήσεις

και 1 μεγάλο
τεράστιο ευχαριστώ

ξανά για την αγάπη σας

πολλοί αγαπημένοι μπογκερς απο τον ίδιο πλανήτη

πέρασαν απο άδω

άλλοι αγάπησαν τις ασυναρτησίες μου

άλλοι αδιαφορήσαν

κάνα 2 - 3 αγάπησαν να με μισούν

πολύ χαίρομαι που αυτό το μπλογκ

που άρχισε εντελώς τυχαία

ειναι ακόμη άδω για μένα

πολλές φόρες είχα πει να το κλείσω

να το αφήσω μονό του

στον αχανές διαδίκτυο

ένα αποτυπωματακι όpvw τρις εκατομμύρια

αλλά ποτέ βαριόμουν

ποτέ με βαριόταν κι αυτό

όμως πάντα

κει που δεν του δiνα και πολλή σημασία

ερχόταν με τραβούσε απο το αυτί

λες και υπήρχε λόγος

και τελικά υπήρχε λόγος

εχω γνωρίσει καταπληκτικούς ανθρώπους

εχω αλλάξει μέσα απο όλο αυτό το παιχνίδι

λίγο παραπάνω

εχω γράψει πράγματα για τα οποία πια εχω αλλη άποψη

αλλά τα εχω αφήσει να τα διαβάζω και να γελαω

όπως γελαω με τα επικά σχόλια που έχουν γραφτεί

εχει περάσει απο δω κόσμος και κοσμάκης

ειλικρινά σας ευχαριστώ

και σας που αγαπάτε

και έχουμε καθημερινή επαφή και μέσα απο

τα φεησμπουκια

και σένα που ρίχνεις κάνα πινελάκι

που κ που ανώνυμο πάντα δηθενικό

γιατί ξέρεις

αν δεν ήμουν ο καθρέπτης σου

αν δε με εμπεριείχες

δεν θα ερχόσουν να κάνεις αυτό

που κάνεις

οχι μωρο μου

δεν εισαι ψυχακιας

μην ανησυχεις

η αγαπη θα σε στρωσει και σενα

σας εχω τραγούδι για αφιέρωση

https://www.youtube.com/watch?v=hDQwUycA-f4

αλλα θέλω και δικό σας

καθε σχόλιο κι ένα τραγούδι

↧

ω γλυκύ μου έαρ..

April 17, 2014, 3:37 am

≫ Next: φιλια ρετσινα και λαικό τσα τσα

≪ Previous: "χείλιες"ασυναρτησιες

Απόσπασμα από την ταινία ντοκιμαντέρ
του Βασίλη Κεσίσογλου "Ω Γλυκύ μου Έαρ".
Παραγωγή του Βασίλη Κεσίσογλου
Με την υποστήριξη του Υπ. Πολιτισμού. © 1984.

↧

φιλια ρετσινα και λαικό τσα τσα

April 19, 2014, 11:52 pm

≫ Next: δεν εχω τιποτα να πω-στ

≪ Previous: ω γλυκύ μου έαρ..

αυτες τις μερες βαρεθηκα με ολους
τους και καλα αθεους στα κοινωνικα δικτυα
ειναι πολυ μοδα πια να βριζεις τα παντα
ετσι για να κανεις εντυπωση
εφηβικο παρωχημενο χιουμορ
με ολα βλεπε θειο φως
κου λου που κου λου που

αντε καλη ανασταση
σε ολα
εντος μας εκτος μας
και
επι τ αυτα
μια χαρα ειναι τ αυτα!
φιλια
ρετσινα
και λαικο τσα τσα
τσιν τσιν

↧

δεν εχω τιποτα να πω-στ

April 27, 2014, 10:59 am

≫ Next: άλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ (χρονια πολλα μανα)

≪ Previous: φιλια ρετσινα και λαικό τσα τσα

έρχεται μια εφημερία διαρκειας,

απ αυτές που τις φοβάσαι

που δε ξέρεις όταν στριβείς στη γωνία τι θα ακούσεις τι θα δεις τι θα σου τύχει

ποιο εκτακτο περιστατικο...

πάνε οι παλιές ηρεμίες,

αγαπημένες σταθερές ησυχίες

σημερα "έφαγα κολλημα"

(καλά αυτό το σουρεαλιστικό

που λέει ένα ανιψάκι μου το λατρευω

σημερα έφαγα κόλλημα )

με το νεο τραγουδι της Τανιας

μια η βροχη, μια τα συννεφα μια

ενα ουρανιο τοξο που ηθελε και καλα

να χρυσωσει το χαπι

το βαζω και παιζει συνεχως

↧

άλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ (χρονια πολλα μανα)

May 10, 2014, 9:07 am

≫ Next: κάτι δικά μου

≪ Previous: δεν εχω τιποτα να πω-στ

η μάνα μου γέρασε

αν είχε μια κανονική ζωή ,

θα χε εγγόνια τώρα ,

αλλά δεν είχε..

Γιατί απλά δεν είμαστε μια κανονική οικογένεια ...

και δε νομίζω ποτέ και να γίνουμε δηλαδή

καθε μέρα με συγκινεί γιατί ειναι σα παιδί πια που έχει την δίκια μου ανάγκη.

Θέλω να της πω τόσα πολλά απλά δε μπορώ...

"ποτέ θα φτιάξεις τη ζωή σου παιδί μου...

μην μείνεις μόνος να χεις μια παρέα, δες εμένα 30 χρόνια χήρα..."

"...όταν γερνάς η μοναξιά δεν αντέχεται παιδί μου..."

Και τοτε εγω νιώθω σα πατέρας που δε μπορω

να απαντήσω στις πρώτες απορίες του παιδιού μου

Θέλω να σου απαντήσω

αλλά απλά δε μπορώ

Ετσι κι αλλιως νομίζω μαμά οτι τις ξέρεις τις απαντήσεις

Έγινες 84 πια..

χρονια πολλα μάνα

ετσι οπως σου συνηθιζομαι να σου ευχομαι απο τα 7 μου χρονια νομιζω

τοτε που σου αφησα τις μαργαριτες εξω απο τη μπαλκονορτα

μα καλα πως το σκεφτηκα τοτε

να σηκωθω νωρις πριν ξυπνησετε

να κοψω μαργαριτες

και να σου κανω εκπληξη

καλα ε

πολυ με θαυμαζω στα παιδικα μου χρονια

πως περνανε τα χρονια...?

σου εφερα τη γλαστρα με το λουλουδι σου

δάκρυσες ..

https://www.youtube.com/watch?v=SEvblRmykjE

αφιερωμένο σ όλες τις μαμάδες του κόσμου

το χα γράψει κάποτε το 2012

↧

κάτι δικά μου

May 20, 2014, 11:05 am

≫ Next: μυρουδιά καλοκαιριού

≪ Previous: άλλο ενα δακρυβρεχτο ποστ (χρονια πολλα μανα)

ἄστερες ,ὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν ἂψ
ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος ὄπποτα
πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γᾶν ~
ἀργυρία.
κι ὅσ'ἄστρα γύρω βρίσκονται στὴν ἔκπαγλη σελήνη
παρευθὺς τὸ φωτεινὸ τους πρόσωπο
κρύβουν κάθε φορὰ ποὺ ἐκείνη ὁλόγιο
μη καταλάμπει τὴ γῆ τὴ σκοτεινὴ ἀνεβαί
νοντας ~ ἀσημοκαπνισμένη

Στίχοι: Σαπφώ
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

για τα μαγικά που κάνουν οι μουσικές
σου χω ξαναγράψει
μπορεί ένα τραγούδι
να σε κάνει να ηρεμήσεις
να ονειρευτείς
αυτό που με γαληνεύει αφάνταστα είναι
να βάζω ένα τραγούδι να παίζει συνεχεια
και να κοιτάω μονο ένα σημείο
εδώ που είμαι απόψε
είναι ένα σημείο στη θάλασσα
το κοίταξα μέχρι που σουρούπωσε
και να καΐκι τουριστικό διέκοψε την ηρεμία
έπαιζε το Ζορμπά στη διαπασών..
αυτό που ήθελα απόψε είναι
να ήταν εδώ το φιλαράκι μου
ο κολλητός μου
και να μη λέγαμε τίποτα
με τους κολλητούς δε χρειάζεται πάντα να μιλάς
οι σιωπές καμιά φορα είναι
οι σημαντικές

να κοιτάζαμε μαζι το σημείο αυτό
της θάλασσας

το τραγούδι αφιερωμένο στο κολλητό μου Γιάννη

↧

μυρουδιά καλοκαιριού

May 27, 2014, 12:12 pm

≫ Next: Ωχ! έχω γενέθλια πάλι!

≪ Previous: κάτι δικά μου

και κάπου εδώ
δεν έχω τίποτα να "πω-στ"
θες η πολλή δουλειά που τρώει τον αφέντη
θες τα βράδια που ο ήχος του κύματος
με ηρεμεί και δε θέλω να γράψω τίποτα
θες που νιώθω ότι τα έχω πει όλα
θες που τα τραγούδια τα λένε όλα
καλύτερα από μας
ας κάνω μια διακοπή
μικρή μεγάλη δε ξέρω
θα δείξει
θα σας διαβάζω όμως
α και κάτι άλλο
όταν χρειάζεστε βοήθεια
να προσεύχεστε
έμαθα να πιστεύω στη προσευχή
αυτά τα χρόνια που μεγάλωσα
"και αστό διάλο χάλασα.."

το καλοκαίρι λοιπόν θα ρθει
και θα τρώμε καρπούζι
και θα κολλάνε τα δάχτυλα
και το βράδυ τα κουνούπια ζνννννν
και τα μεσημέρια, το πρόσωπο
θα έχει αλμύρα και ηλιοκούραση
και στις πόλεις και στα θάλασσες
το καλοκαίρι θα ρθει
και το παγωτο θα λιώνει γρήγορα

το παρακάτω τραγούδι
το αφιερωμένο σ ένα παρλιακό
τύπο που αγαπώ πολύ

Ελένη Τσαλιγοπούλου

Μυρωδιά καλοκαιριού
cd:Αλλάζει κάθε που βραδιάζει (1999)
Στίχοι: Μάνος Ξυδούς
Μουσική: Μάνος Ξυδούς

Πάνω στα χέρια σου ακούμπησα πετράδι
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ'τις ακτές
που τόσα χρόνια σαν μαΐστρος με ταράζει
όταν ψαρεύω στα ρηχά κούφιες χαρές.

Έριξες άγκυρα σαν όλες τις φρεγάδες
ξέσπασε θύελλα απ'τον τρελό νοτιά
είσαι ουράνιο τόξο που μπερδεύτηκε στις λάσπες
αναζητούσες μια καινούρια πυρκαγιά.

Μα εδώ αρχίζει και τελειώνει η αγάπη
στον άλλο κόσμο τι θα βρεις
θα είσαι δεμένος με καινούριο εφιάλτη
εδώ αρχίζει και τελειώνει η ζωή.

Στοιχειά του ουρανού γλεντάνε το κορμί μου
και το ποτίζουν με ερμαφρόδιτη ηδονή,
με ένα κασόνι ταξιδεύουν την ψυχή μου
πάνω σε κύματα του πρέπει και του μη.

Λοιπόν το μόνο που μου μένει να σου δώσω
μια μυρωδιά καλοκαιριού απ'τις ακτές.
ήσουν παρένθεση που μ'έκανε να νιώσω
πως ό,τι φεύγει όλο γυρίζει από το χτες.

↧

Latest Images