Quantcast
Channel: άσωτος γιός
Viewing all 128 articles
Browse latest View live

Βοηθούμε τον Παύλο! (ολοι)

0
0
χωρις δευτερη σκεψη αναδημιοσευω αναρτηση που ανακαλυψα στην αγαπημενη
  Νασια
το blog απ το οποιο αντιγραφω  ειναι
http://www.kapaworld.gr/2016/02/blog-post_26.html
δε το ξερω το παλικαρακι δεν ξερω καν την οικογενεια
αλλα πιστευω στους ανθρωπους και στην ενιαια δραση
οτι μπορει ο καθενας
Σας παραθέτω τον αριθμό μέσω του οποίου η οικογένεια προσπαθεί να συγκεντρώσει όσο πιο άμεσα γίνεται ένα αξιοσέβαστο και πολυπόθητο ποσό για να μπορέσει να μεταφερθεί ο Παύλος στη Βοστόνη.
ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079
ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
αναδημοσιευσε το κι εσυ !
αξιζει


ποστ για το πονο του αλλου

0
0



Όσο χλιδατο και να ειναι ένα νοσοκομείο δε παύει να ειναι νοσοκομείο

Βλέμματα γεμάτα αγωνία και θλίψη 

 βλέμματα  με λίγη ανακούφιση,

Κουρασμένα και πληγωμένα  γέρικα αλλά και νεανικά κορμιά

Ανατέλλει ο ήλιος απο το δωμάτιο του 12 ορόφου

και η ελπίδα οτι σημερα  μπορεί να ειναι το εξιτήριο

Αγάπη και ανάγκη 

και μυρουδιά βραστού κοτόπουλου την ώρα του φαγητου

και φρουι ζελε φραουλα

Τσιριδες απο νοσοκόμες και αγκομαχητά ξαφνικά σκίζουν την νύχτα

Αν βρεθείς , που εύχομαι να μην
 για κανένα λόγο να μην

Να σκεφθείς το πόνο του αλλού όχι μονό το δικό σου

αν αυτό γινεται ,

 να δεις με συμπάθεια ακόμη και τη πιο αρνητική μάτια του διπλανού

της νοσοκόμας, του επισκέπτη

Πέρασα ένα βραδι σ ένα  νοσοκομείο

Κατάλαβα ποιοι με αγάπανε και ποιοι νοιάζονται

μηνυματα και κλησεις και μετα τουαλετα  με τον ορό

Ειναι κατι στιγμές που ξεκαθαρίζουν τα πράγματα

Όχι οτι οι άλλοι που δε τεξανέ αμέσως δε αγάπανε

Απλά ειναι σε αλλη φάση

Ξέρεις εχω μάθει πια να παίρνω απ το καθε άνθρωπο αυτό που μπορεί να δώσει

και προχώρα

Και μέσα σε αυτην την εποχή 
πρόσφυγες σε καθε τετραγωνικό της χωράς που περιπατάνε

 τρισεκατομμύρια μίλια να βρουν μια αλλη πατρίδα

μια κυβέρνηση που θυμίζει 15 μελεςς συμβούλιο και αντιμετωπίζει τη καθε μέρα  μας το καθε πονο μας  τόσο επιδερμικά, τοσο ...
μια κυβέρνηση που αποτέλεσε ελπίδα για τόσο κόσμο 
που τώρα σιωπά και δεν...

ένα σκεφτομαι πάλι

να χουμε απλά την υγεία μας

να μαστέ δυνατοί

και να  βοηθούμε

όποτε  αυτό το σημείο επαναλαμβάνω 

την προηγούμενη ανάρτηση που ίσως ειναι και η απόλυτη ουσία αυτής άδω της ανάρτησης

να βοηθάμε παιδια

βοηθαμε ολοι το Παυλο 
πηγαινε εδω και διαβασε
και αν μπορεις βοηθησε
αξιζει
το καλο παντα επιστρεφει
Σας παραθέτω τον αριθμό μέσω του οποίου η οικογένεια προσπαθεί να συγκεντρώσει όσο πιο άμεσα γίνεται ένα αξιοσέβαστο και πολυπόθητο ποσό για να μπορέσει να μεταφερθεί ο Παύλος στη Βοστόνη.
ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079
ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

  περαστικα και σιδερενιος Παυλο!































βαβέλ (συνεβη στην Αθηνα)

0
0

αυτό δε το περίμενα

να πάω σε μεγάλη σκηνή 

με ετερόκλητο κοινό 

και να συγκινηθώ

συνέβη χτες 

στη Νατάσσα Μποφιλιου

στο βοτανικό λαηβ 







Αυτό το γλυκό  κορίτσι 

 άλλοτε

 με το λευκό φόρεμα σα μάγισσα του κaλου

άλλοτε με το μαύρο σα θλιμμένη πριγκίπισσα

και στο τέλος με το κόκκινο φόρεμα

σαν τον πρωτο ερωτα 
τραγουδά τις ζωές μας 

και η οθόνη πίσω δείχνει

τη γειτονιές που μεγαλώσαμε

που αγαπήσαμε

που πληγωθήκαμε 

τους δρόμους 

που πετάξαμε με δύναμη το κινητό κάτω να σπάσει

γιατί η κλήση μας ήταν σε προώθηση

και η ζωή μας η ιδια

τις γειτονιές που νιώσαμε τη πρώτη "καβλα"

τα στενά που φεύγαμε ,
νωρίς το πρωί πριν ξημερώσει,

απο τα σπιτια
 με σημάδια στο λαιμό και δαγκωμένα χείλη

τα σινεμά που αγαπήσαμε να πηγαίνουμε καθημερινές

και τα θέατρα

και τις πλατειες

και τους πεταστικους..
μιας πολης που μιλά όλες τι γλώσσες καλά

αλλα   μεις χαθηκαμε μεις στη μεταφραση
της Αθήνας


Αυτό το κορίτσι

 η Νατάσσα Μποφιλιου

τραγουδά  
  σα να βγαίνει πρώτη φορά στο παλκο

και συγκινείται

και συγκινει και μας

σας ευχαριστω 







μια φορα μια γειτονια..

0
0
 ευχαριστω το αγαπημενο μπλογκ για την ιδεα που ειχε
http://pistos-petra.blogspot.gr/2016/03/mia-fora-mia-geitonia.html



στη δική μου γειτονιά δεν εχει έρθει η άνοιξη κι ας ειναι μόρτης

ούτε ο ήλιος ζεσταίνει τη πλατεία κι ας εχει λιακάδες στις γειτονιές μας

Εχει μονό πρόσωπα σκυθρωπά, κουρασμένα βλέμματα , μια ζωη σε αναμονη

κοιμούνται στα παγκάκια της πλατειας 
και στις γωνίες κάποιων μικρών δρόμων

δεν ειναι οι άστεγοι της πολης, 

ειναι άστεγοι γενικά χωρίς πατρίδα και χωρίς ζωή, 

πέρασαν χιλιάδες βουνά και σαράντα κύματα πελώρια

ψάχνοντας την ελπίδα για μια νέα πατρίδα

γιατί η δική τους ειναι  μια απέραντη έρημος απο αίμα και σκόνη 

ένα ατέλειωτο θόλο γκρι τοπίο απο διαμελισμένα σώματα και μυρίζει θάνατο και μισος

Η δική μου γειτονια ειναι μια φυλακή για τα παιδια αυτά 

για του γονείς, για τους γεροντες..

για τη νέα κοπέλα που θηλάζει το μωρό της χωρίς γάλα έτσι να το ξεγελάσει

γιατί κλαει συνεχως

δεν μπορούν να φύγουν απο δω γιατί κάνεις δε τους θέλει στην Ευρώπη

δε θέλουν να μείνουν εδω, και κάνεις δε τους θέλει εδω

και οι γείτονες μου κουρασμένοι κι αυτοί απο τις μέρες
που γίνονται πιο δύσκολες

απο αλλη μια κυβέρνηση που τους έταξε και δεν τήρησε τίποτα

αποκαμωμένοι  απο τις υποχρεωσεις που πολλαπλασιαζονται

δεν έχουν αγάπη για κανένα πια

ούτε για τον εαυτό τους

δεν μπορούν να βοηθήσουν, τους νιώθω , 
τους βλέπω 
τους αφουγκράζομαι

Ο λαβωμένος δε μπορεί να νοιαστεί για το κρεμασμένο

πως να νοιαστεί ο έλληνας γείτονας μου για τον σύριο 
η το καθε μετανάστη που ήρθε στη γειτονια μου 
όταν περιμένει να τελειωσει  η λαϊκή κει  γύρω στις δυο το μεσημέρι
 να πάρει οτι περισσεψε ...


Αυτή ειναι η γειτονία η δική μου και θέλω να τη σκεφτείτε να τη νιώσετε

να την αγαπήσετε

να μας αγαπήσετε όλους

και τους προσφυγγες απο αλλη χωρα

και τους έλληνες που συχνά τους κατηγορείτε για ρατσιστές 

δεν ειναι απλά τα πράγματα στη γειτονια  μου

μονό η ανθρωπιά και η αγάπη θα  φέρει την «άνοιξη»

αλλα ξερετε κατι?

Δυστυχως θα ργησει να ρθει

Κι εντωμεταξυ το πελαγο θα γεμισει μικρα πεθαμενα κορμια

Οι δρομοι θα  γεμισουν πυροβολισμους μισους

Και  διπλα στη βρυση τη δημοσια που καποτε πιναμε νερο

Ολο και πιο πολλοι θα  ξεπλενουν τα βρωμικα τους ρουχα
Ελπιζοντας πως αυριο θα ανοιξει η πορτα για μια νεα πατριδα..


ηθελες ανοιξη και λουλουδια και μνημες ωραιες 
απο τη δικη μου γειτονια?
καλως ηρθες στην νεα ωμη πραγματικοτητα
αυτη ειναι η γειτονια μου



ανοιξη των απο-χαιρετισμων

0
0

πρωτη τ απριλη
άνοιξη για τα καλά
μια ανοιξη αλλιωτικη
ελευθερος πια
απο πολλά βαρίδια

ανακαταταξεις

παληες φοβιες κλειδωμενες
στ αμπαρια

μια τρελλαδικο
και μια στη λησμονια
που λεει και το τραγουδι

τι να σου πω και τι να πεις
απλα δες την ανοιξη γυρω σου
νιωσε τον ανθο 
που μοσχοβολα
και απολαυσε τη τρυφερη νυχτα
απο μακρια ακουγεται
απο το μεγαφωνο
η λειτουργια των χαιρετισμων













ανοιξη (παλι)

0
0
Καθώς η Ανοιξη κυλάει
 και κυλιέται στο πράσινο χορτάρι
το μυαλό μου γεμιζει με μαυρα συννεφα ,
και δε θελω
δε θελω
αλλα γεμίζει
και τοτε απενεργοποιω κινητά
κλειδώνω τ ακινητα
και βαζω μαυρα γυαλια
ακουστικα  στ αυτια
και παιρνω τς'αμμουδιες
και ακουω μουσικες
 σαν αυτες πιο κατω  που υπαρχουν παντα σε μια πλεηλιστ
και κοιταζω παντα τη θαλασσα
αυτη εχει τη μεγαλυτερη κατανοηση
 το γραφει και ο μιχαλης Δελτα  (*)

(Μιχάλης Δέλτα "Το Φως Των Λέξεων" / Εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ 2016)




ALBUM : ΑΘΩΕΣ ΕΝΟΧΕΣ (1994)
ΜΟΥΣΙΚΗ : ΘΟΔΩΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ :ΑΝΘΟΥΛΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΟΥ



Alexia Vassiliou - Raices Volantes (Flying Roots),
Music and procuction by Alexia Vassiliou,
Lyrics by Vicky Valanos and Alexia Vassiliou,
Translation - editing: Renia Mitatou,
Edited and corrected by Jaime Svart,
Arrangement and acoustic guitar by Vassilis Stergiou,
Album: Re-bE (Performance Street ©)



Αρλετα - Demo - Album 1974
video by aswtosgios

Ποίηση Οδυσσέας Ελύτης Σύνθεση,
 ενορχήστρωση & ερμηνεία Μαρία Βουμβάκη
 Από το CD "Το τερραίν του παραδείσου" (2006)

 

ALBUM : Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ 
Μουσική : Μιχάλης Καπούλας
Στίχοι : Μαριανίνα Κριεζή

Μουσική - στίχοι: Γιάννης Παλαμίδας
Πιάνο - Programming: Γιάννης Παλαμίδας
Kιθάρα ακουστική & ηλεκτρική: Στράτος Σπηλιωτόπουλος

ημιο

υ

το φως των λεξεων

0
0

Το πρώτο βιβλίο του ΜιχάληΔέλτα
 "Το Φως Των Λέξεων" 
κυκλοφόρησε  από τις Εκδόσεις ΟΔΟΣ ΠΑΝΟΣ.
https://www.youtube.com/watch?v=G2xDc-FX8rQ 

Τ αγορια δε  κλαινε
καποια,
απ αυτα..
αφου εχουν διασχισει ποταμια θλιψης
βουνα απο ερωτες
και πεδιαδες απο σιωπες
μπορει και να βρουν την Αληθεια εντος τους


και εγω μονος ειμαι, αιωνες τωρα
λες τελικα να ειμαι απο τους γενναιους
και να μη το χω καταλαβει?


η χώρα μου...

0
0

Απο τη συλλογή 
"Ενας απλός υπάλληλος βιντεοκλάμπ" 
που κυκλοφορεί από τις 
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟΥ


μια βδομάδα που την ελεγαν Μεγάλη

0
0

δεν έχω τι να γράψω
απλα κοιτάω το απεραντο γαλάζιο
και ψαχνω τη γαλήνη
μεγαλώνοντας
καταλαβα
οτι
υγεια
αγαπη
και γαληνη ψυχης
αυτα τα μονα σημαντικα
νηστεία?
δε ξερω
μετάληψη
ισως ετσι για το εθιμο
ετσι κι αλλιως
ο θεός ξέρει καλά
αν υπαρχει
εντός σου
τι νιωθεις













κι αν μετανοησες η οχι
ξέρει και πάντα κατανοει.


και μια μικρη πλεηλιστ ν ακους τα βραδια να ηρεμεις

https://www.youtube.com/watch?v=wy6X0K_VIcc
https://www.youtube.com/watch?v=C-wrfdE3AKc
https://www.youtube.com/watch?v=QuoIPPxboiU
https://www.youtube.com/watch?v=GmN0btvrUIY
https://www.youtube.com/watch?v=3CTuWbhnnSE&index=16&list=PL31317790E6254159

καλό μηνα και χρόνια πολλά

μανα ειναι μονο μια (αλλα κανει για εκατο)

0
0
Μανάδες,
 αυτή η ανυπέρβλητη ράτσα η ανίκητη
Μητέρες και γιοι, 
μια ιστορία δίχως τέλος.
Μαμάδες και ενοχές ,
που μονο αυτές ξέρουν να διοχετεύουν μυστικά και ήσυχα μ ένα βλέμμα ,

"...τι? θα φύγεις για Πάσχα? δε θα μείνεις με την οικογένεια..?."
"...Ποσα Πάσχα θα ζήσω εγώ ακόμη μήπως..."

 Και να ο ύπουλος αναστεναγμός...

α ρε μάνα
σε λατρεύω για όλα αυτά που κάνεις, 
που είσαι,
που μας έμαθες , 
που μας έδωσες, 
για όλα όσα θυσίασες
 εσύ και η γενιά σου που ήταν αλλιώς 
Αλλά η ζωή ειναι ωραία ειναι μικρή ειναι αυτή που ξέρουμε 
και πρέπει να τη ζούμε δίχως ενοχές

μάνα γέρασες και ξεχνάς 
αλλες φορές   θυμάσαι τα πολυ παλιά
ποτέ δε θυμάσαι τα χάπια
ουτε τι εφαγες το μεσήμερι
γέρασες
τρέμω την ωρα που ισως δε θυμάσαι  
ποιος είμαι
δεν υπαρχει πιο αγριο πιο σφαίρα στη καρδιά
μάνα
μια ζωή ολακερη στη μαυρη αγαπημενη πλεκτη  ζακετα
που την επλεξες εσυ μοναχή σου και υπερήφανη
μάνα 
σ ευχαριστώ
κι ας μη ξερεις οτι στο γράφω εδω τωρα
και το διαβάζουν ξενοι
το βραδυ στις 8 το χάπι
μη ξεχάσω ε


αφιερωνω το τραουδι στη μανα μου
ειναι το αγαπημενο της

δεν εχω τιποτα να πω(στ)

0
0


κοιτω το μέλλον
                           με κοιτα κι αυτό
ξέρει πιο πολλά
                           παντα θα ξέρει.





καλό καλοκαίρι

0
0
καλό καλοκαιρι
 αγαπημενε μου μπλογκερ
εδω θα ειμαι
θα σε διαβαζω
παντα σε διαβαζω
κι ας μη σου γραφω
το μπλογκ αυτο
 εχει τη δικη του  διαδρομη
στο αχανες διαδικτυο

ενα διαστημοπλοιο ειναι
και κανει βολτες
φωτογραφιζει και γραφει
τα ημερολογια διαστηματος
θα σου γραφω που κ που
μην ανησυχεις για μενα
καλοκαιρι ειναι
δεν βαζω οξειες και περισπωμενες
μεγαλωσα και εγω
καλό καλοκαιρι
για καποιο το επομενο τραγουδι
μου θυμιζει ενα απ τα πιο ξενοιαστα καλοκαιρια
της ζωης μου

https://www.youtube.com/watch?v=qHG5Brh4QFc

γυαλινο καλοκαίρι

0
0



νομίζω το τραγούδι του καλοκαιριού μου ήταν αυτό 

όχι γιατί έζησα ένα άτυχο γυάλινο ερώτα

αλλά γιατί το άκουσα πιο συχνά απο καθε άλλο τραγούδι

(by the way 
η φωνή της Βελεσιωτου με ανατριχιάζει)

διπλά στο θάλασσα πάντα και πίνοντας pimms 
με σπραητ και φράουλες και μέντα και lime μέσα

ένα ποτό  που μας έφτιαξε ένα απόγευμα του Αύγουστου ενας σαουθαφρικανος  φίλος!

παθιάστηκα με το ποτό αυτό, 
ξέχασα και το αγαπημένο μου τζιν τόνικ 
που συντρόφευε τα καλοκαιρινά μου βράδια

πιμς και τόνικ και βελεσιωτου 

άλλο ένα καλοκαίρι τελιωσε ε ?

καλοκαίρι που έφερε αλλαγές

φιλίες κατέρρευσαν σαν  δίδυμοι πύργοι

κορμιά ξένα και γνωστά ήρθαν και φυγαν

(σιγα το πρωτοτυπο)
ολα για κάποιο λόγο γίνονται

(σιγα το νεο)
πια εδω στου δρόμου τα μισά

βρίσκω σχεδόν  αμέσως το λόγο που γίνονται

(εισαι ξεφτερι βρε)
σα λέξη σε σταυρόλεξο

τη γράφω με μολυβάκι ,,,
δεν εχω πια πολλές απορίες

πάνω κάτω ξερω τα λάθη που με βγαλανε

σ αυτήν την όχθη

με θεωρούσα πάντα έξυπνο 

αλλά τελικά τα πάθη μου θόλωσαν το μυαλό

και έκανα  τα λάθη που κορόιδευα

η απλά

ακολουθησα πάντα το μονοπάτι που ψάχνει την αγάπη

όμως τελικά η ζωή θέλει και τη λογική της

τώρα γιατί στα γράφω αυτά?

βραδυ σεπτεβρη και δεν έγραψα όλο το καλοκαίρι

τιποτα
σας διάβαζα όμως που κ που

απόψε όμως τα γράμματα στο πληκτρολόγιο

μαγνήτες έγιναν και άρχισα να γράφω

έτσι χωρίς συντακτικά σωστά

όπως με ξέρεις δηλαδη

και με γευση pimms παλι




ήταν ένα καλοκαίρι απο γυαλί

το σπάω απόψε 

όχι με νεύρα

σαν να ναι ατύχημα το κάνω

σαν να πέφτει απο τα χεριά

που δε πρόσεξα

κι ας πρόσεχα πάντα

το σπάω 

και πέταω καθε μικρό γυάλινο κομμάτι

δεν εχω να κρατήσω τίποτα

συμβαίνουν  κι αυτά 

τι να κάνουμε


κοιτα μεταξύ μας  
εχω δυο τρεις στιγμές που θέλω να κρατήσω

απο το καλοκαίρι

αλλά θα  τις κρατήσω για μένα




8 χρονια μετα..

0
0
οχτω χρόνια μετά
779ανάρτησεις
εκατοντάδες σχολια
πολλοι νέοι φίλοι
πολλές συγκινήσεις
αγάπη
χαρές
και μικρολύπες
και νευράκια
ολα αυτά τα ζείς στη μπλογκόσφαιρα
αν δε σε βρίσουν
αν δεν εχεις τουλάχιστον εναν εμπαθή
με το μπλόγκ σου
να γράφει αρνητικά
δεν εχεις καταξιωθεί χεχε
-γράφοντας αυτη την αναρτηση ακουω Χατζιδάκι
https://www.youtube.com/watch?v=H0pH8PJ5zU0
ειναι βραδακι
και ακούγεται ο ηχος
του φθινοπώρου
στο νησί
σε λιγο στη πολη-
που λες
πολλές φορές ειπα να το κλείσω
να μη ξαναγράψω
καποιες φορές
εκλαψα  διαβάζοντας αδικα σχόλια
αλλες τσαντιστηκα
αλλα δε το κλεισα
πανω απ ολα ειναι ψυχοθεραπευτικο
διαβαζω αυτά
που εγραφα
και χαιρομαι
για αυτα που εχω βρει εντος μου
αυτα τα 8 χρονια
και πετάω οτι δε χρειάζομαι πια
μ εχουν τιμησει με σχολια
ανθρωποι που ειναι ηρωες μου
ναι..
εδω μεσα εχω βρει καποιους
που ειναι οι δικοι μου ηρωες
ξέρουν αυτοι ποιοι ειναι
ειναι υπεροχο το γραψιμο
γράφε



















οπως και οτι νιωθεις
κι ας κρίνουν
μη μετράς την επιτυχία του μπλογκ
με σχολια
αυτη τη φάση τη περνάς το πρώτο χρόνο
σου γραφω μου γράφεις σχόλιο
σαγαπω μαγαπας
δε παει ετσι
επιτυχια ειναι οταν εσυ εγραψες
αυτο που νιώθεις
το διαβασες το χαρηκες
και το ενιωσαν κι αλλοι
εστω κι ενας ακομη
Επισης σημασία εχει
τι γράφει ο καθε σχολιαστης
μπορει η αναρτηση σου να εχει ενα σχολιο
και ειναι τοσο γεματο
τοσο ουσιαστικο σχολιο
κι ο αλλος να εχει 40 σχολια
και να γραφουν χαζομαρουλες
χαριτωμενιες
βραβεια απο μπλογκς
δωρακια,
εκπομπες σε ιντερνετικα ραδιοφωνα
ολα
κι αλλα πολλα
τι να πρωτοθυμηθω..
σας ευχαριστώ
και συνεχιζω
ετσι ενιωσα και σας τα γραψα
οχτω χρονια μετα








μια μικρή ιστορία

0
0

Eric & Peety
μια μικρή ιστορία που με έκανε να συγκινηθώ
είναι η ιστορία ενός τύπου που ενας σκύλος του άλλαξε τη ζωη 
αλλά κι αυτός αλλαξε τη μικρή ζωή του σκύλου 
την αφιερώνω στην Ηρα μου που μου κανε παρέα 
απο τα  17 εως τα 30



μυστικα και ψεματα

0
0

ποσο καλα ξερεις τους φιλους σου?
προσφατα ειδα αυτην την υπεροχη ιταλικη ταινια 
https://www.youtube.com/watch?v=f7TahC1Upgw
αλλα  διαβασα πως γυριστηκε ηδη η ελληνικη διασκευη της
απο τον Αθεριδη
https://www.youtube.com/watch?v=5ruibV9fS4Q
πόσο καλά τους ξερεις?
αν  αφησετε ,
ολη η παρεα
τα κινητά πανω στο τραπεζι
σ ενα βραδινό γευμα
ετσι για πλάκα
με τον ορο να διαβάζονται ολα τα μηνύματα
δυνατά και οι κλήσεις των κινητών σε ανοιχτή ακρόαση
θα υπαρξουν εκπληξεις?
Το κινητό μας είναι πραγματικά πια
το μαυρο κουτι της  δικής μας πτήσης στη ζωή
Εχει επαφές και μυστικά και φωτογραφίες
 που ισως κάνεις δε ξέρει
ισως ουτε ο πιο κοντινός μας φίλος

ουτε ο γκόμενος ουτε η σύζυγος , ουτε ο κολλητος

Και τελικά πραγματικός φίλος ειν αυτός που μπορεί
άφοβα να πάρει το κινητό σου και να διαβάσει τα παντα
αλλα και να τ αποδεχτεί
Που ξεκινά και που  τελιωνει η ιδιωτικοτητα μας?
εχει δικαίωμα ο  φιλος μας να ξερει τα παντα?
ακόμη και τα πιο κρυφά μυστικά μας
Ειναι κατι μυστικά μας που  δε τα "ξερουμε"ουτε μεις οι ιδιοι
με την έννοια οτι δε θέλουμε καν να τα παραδεχτούμε σε μας
που ομως απειλούν τη σχέση μας με τους άλλους?
Ειναι οι σχέσεις των ανθρώπων τοσο δυνατές
ωστε να στηριχτούν
στην απόλυτη αλήθεια μας και τα πιο βαθια μυστικα μας?
πόσο κράτα ο έρωτας σε μια σχέση?
οι γάμοι στηρίζονται πάντα σε μικρα ψεματάκια?
ποσο αντέχει μια φίλια τη πιο κρυμμενη αληθεια  μας?
Δικη μου θεση ειναι οτι η αληθεια ειναι ο καλυτερος δρομος
με αυτους που αγαπαμε
αλλα και δυσκολος
αλλα και ποσο αναπολώ τα χρόνια που δεν είχαμε κινητά
γιατι η δικη μου γενιά των σαρανταρηδων
 εζησε και μια  εφηβεία χωρις κινητά
χωρις "γαμω applιcation" γνωριμιων
οπου μπορουσες  μ ενα χαμογελο σ ενα μπαρ να κανεις γνωριμια
ουτε viber & whats up 
ουτε emoticons που δολοφόνησαν τις μικρές τρυφερές μας λέξεις

δειτε την ταινια στα ιταλικα  αν τη βρειτε

τα χαικου με βρηκανε

0
0
Το χαϊκού (ιαπ.: 俳句, «αστείος στίχος») είναι μια ιαπωνική ποιητική φόρμα. Παραδοσιακά αποτελείται από τρεις ομάδες των 5, 7, 5 συλαβών, οι οποίες τοποθετούνται σε τρεις στίχους για έμφαση ή σε έναν, χωρισμένο με κενά.
Το χαϊκού είναι με συνολικά 17 συλλαβές η πιο σύντομη μορφή ποίησης στον κόσμο. Περιγράφει μια εικόνα της φύσης και δίνει στοιχεία για την εποχή του χρόνου μέσα από εποχιακές λέξεις (Κίγκο). Υπάρχουν επίσης ποιητές χαϊκού οι οποίοι ακολουθούν μια πιο ελεύθερη φόρμα. Ο ιδρυτής του σύγχρονου χαϊκού ως αυτόνομης μορφής ποίησης ήταν ο Μασαόκα Σίκι, ο οποίος επίσης διαμόρφωσε τον όρο χαϊκού (από τους παλιότερους χαϊκάιή χόκκου).
Ένα χαϊκού διαβάζεται σε μια αναπνοή…
αντιγραφω απο την αγαπημενη μαγισσουλαπου εκτος των αλλων
που μου μαθαινει μεσα απο τον μπλογκο πλανητη της 
 αυτα τα χρονια που την ακολουθω 
μου μαθε και τα χαικου

το μελοδραματικο χαικου
έκλαψα για σε
δεν ήταν αγάπη πια
μοναξιά ας ρθεί


το χαικου των κολλητου
σε βρήκα τυχαία
ταιριαξαν τα χνώτα μας
αγάπη μονο

το χαικου του χειμωνα
σύννεφα θα ρθουν
μαζι ειν καλλίτερα
αγκαλιά παρε 

το χαικου των μπλογκ
λέξεις σε σειρές
αγάπη και μοναξιά
συγγενείς ολοι

το χαικου του ασωτου
αγάπη εντος
καρδιές διορθώνω
σε περιμένω

κι αλλο χαικου
 φεγγάρι  μέγα
φωτίζει  τις πληγες τους
θα ξημερώσει


χαι-κου-για-σε
κα-νε- με- να- γε-λα-ω 
δι-κος-σου- θα- μαι

χαικου  τελευταιο
κι οταν φύγεις
θα σου κρατω χερι
ήταν να γινει

 γω παντως προσπαθησα
προσπαθησε κι εσυ
το ποστ γραφτηκε 
ακουγοντας 

Article 1

0
0
χειμώνας
ο ουρανός εχθρικός τεράστιος
ενα σπίτι φτωχικό
ενα παιδί πίσω απο τη πορτα
περιμένει ισως τον πάτερα απ τη δουλειά
η τηλεόραση ανοιχτή τέρμα

στα τζάμια των παράθυρων
ζωγραφιές παιδικές
φτιαγμένες απο αγάπη και αθωότητα
δυο τετράγωνα πιο κατω
στην ανίερη οδο
λιμουζίνες
χαρούμενα αγόρια
με γενια
  χαμένα στο διαδίκτυο
και στη ζωή
και τραγουδιστριες
με ψεύτικα μαλλια  και βλέμμα

το κοριτσάκι στη πόρτα περιμένει
μια εικόνα μια στιγμή
που διαλύει ολες τις ανόητες φοβίες
και εμμονές
η ζωη ειναι ωραια
φτανει να χεις ενα σπιτι
και παράθυρα  γεμάτα ζωγραφιές


























έρχονται χριστουγεννα
το λενε οι διαφημίσεις στη τιβι
τα στολίδια στους δρόμους και στις βιτρίνες
οι περαστικοί με τα ψώνια


δυο γυναίκες
αγκαλιαζονται στο μετρο
περιμένουν το τραίνο...
μια τριτη τις φωτογραφιζει
μια δυνατή εικόνα
που κανει θρύψαλα
όλες τις ανόητες selfie  μας























ο αη βασιλης ηταν μπλογκερ

0
0
ο αϊ Βασίλης δεν ήταν σκέτη λέρα
ήταν μπλογκερ και μάλιστα από ένα μπλογκ

που δεν ηξερα καν  https://crochetandcook.blogspot.gr/
και χαρηκα  που αριχσα να το ακολουθω
έπαθα και εγω χαρά, μεγάλη 

Συγκεκριμένα τη χαρά την έπαθα από την αρχή
 όταν η Μαριλενα από το  
έκανε κλήρωση για την μυστική ανταλλαγή δώρων
τα Χριστούγεννα

Μου άρεσε πολύ η ιδέα

Είχε πολλή αγάπη και αθωότητα και έλαβα και εγώ μέρος

Η ιδέα του να στείλω σ ενα άγνωστο μπλογκερ
 κάτι που περίπου θα έφτιαχνα εγώ ακόμη
 και τη χριστουγεννιάτικη κάρτα με ενθουσίασε

Έγινα πάλι 10 χρονών πήρα μαρκαδόρο ,
 έβαλα τη φόρμα μου τη παιδική μια αντιντας που μ έβγαλε από τη τρίτη δημοτικού μέχρι αρχές γυμνασίου κάθισα στη φλοκάτη τη λευκή το παιδικού δωματίου που πάντα  ήταν γκρι αφού υπηρξα πολύ άσωτος χαχα και έφτιαξα μια κάρτα


Την ταχυδρόμησα και σήμερα έλαβα  δωράκι από τη μπλογκερ  απάγκιο

πήγα με χαρά στο ταχυδρομείο της οδού πατησιων, 
και οι 3 υπάλληλοι στα ταμεία είχαν  κοινά 

βαρεμάρα στο βλέμμα και τις κινήσεις τους

μια αγένεια οριακή που λες να τη βρίσω πρωί πρωί η ας κάνω ότι  δε ξερώ

σίγουρα είχαν ψηφίσει αγανακτισμένες τον Αλέξη αλλά έχουν νεύρα τώρα

είχαν και οι 3 κότσο και λιγδωμένο μάλιστα

και αφού περίμενα 40 λεπτά να αρθεί ο αριθμός μου 

μου τυχαίνει το μεσαίο ταμείο

η κυρία είχε και τη φωτογραφία της μικρής της κόρης διπλά στο ταμείο οπότε 

την συγχώρησα που είχε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά


δωράκι λοιπόν

μια κάρτα γεμάτη αγάπη 

ένα γούρι που μου ορθέ σπασμένο αλλά αμέσως το κόλλησα

γιατί τα γούρια που στέλνονται με αγάπη
δεν είναι σαν τα γυαλιά-αγαπες

που άμα σπάσουν η ραγίσουν δε ξανακολλανε , 

αμε 

κολλάνε

και ένα βιβλίο με τίτλο

αφού μεγάλωσες καλά να πάθεις

καλά να πάθω λοιπόν

δηλαδή αφού μεγάλωσα 

να πάθω μονό καλά 

χάχα

μονό έτσι το βλέπω εγώ το τίτλο

καλα χρισττουγεννα σε οσους ελαβαν
μερος σ αυτο το τρυφερο παιχνιδι
αλλα και σε ολους μας
αγαπη 





Viewing all 128 articles
Browse latest View live




Latest Images